Aruba

Ik begin nu een verhaal over Aruba te typen terwijl mijn Curaçao-avontuur er ook opzit. Al weet ik al wel dat de lengte van het Bonaire-verhaal niet meer in te halen is, want Bonaire was echt tha bomb!
Het vliegen naar Curaçao ging voorspoedig, na een uurtje wachten, kon ik ook alweer boarden voor de trip naar Aruba! Naast een vrouw zat ik, die op vakantie was geweest en nu weer terug naar huis ging. Maarja dan woon je in de Antillen, dan is het redelijk vanzelfsprekend dat je Nederlands, Papiaments, Engels en Spaans spreekt. Ze had nog tips voor me om plekken waar ik heen kon gaan en lekker kon eten. Eenmaal aangekomen om de airport, was de wachtrij gelukkig kort, want ook hier kon ik in de wachtrij met Dutch passports staan. Wel gek om eerst 3 verdiepingen omhoog te moeten lopen om vervolgens weer 2 naar beneden te moeten om bij de paspoortcontrole te komen.
Bagage ging ook snel en dan was het obstakel om een auto te huren (wat me online niet gelukt was, omdat ik dat de zelfde dag nog probeerde te doen… hihihi). Dat ging ook vrij snel, dit keer geen pick-up maar gewoon een klein scheurijzer.
Om de weg te vinden gewoon mijn navigatie aangezet, want door alle straten in Aruba, zie je eigenlijk door de bomen het bos niet meer. Super vol en toeristisch daaro. Zeer Amerika minded, al kwam ik nog in een rustige periode, was het nog steeds vrij busy op de weg. Ook naar mijn verblijf was het nog even zoeken in de buurt, want de weg waar ik langs moest, stond nog niet helemaal in mijn navigatie verwerkt. Dus ik kwam eerst uit bij het zwembad van Arawa, i.p.v. de Houses van Arawa. Gelukkig liepen hier nog een aantal mensen rond die mij verder konden helpen om op de juiste plek te komen.
Eenmaal daar moest ik nog even wachten, omdat de schoonmaakster nog bezig was om de boel op orde te maken. Maar al gauw kon ik er in, van buiten leek het maar klein, maar van binnen joh! Damn, zo groot en Luxe! Ik was echt van alle gemakken voorzien en had een super chill bed groot bed, een grote tv, een grote douche, eettafel, bank en prima keukentje! Ik wilde eigenlijk niet meer me kamer uit! Maar dat heb ik niet gedaan, want ik ben nog even naar de vuurtoren in het noorden gereden en gekeken naar de view van in de verte de hoge hotels enzo. Nog even naar de noordkust gereden en erachter gekomen dat de golven hier net zo hard slaan op de rotsen als in Bonaire. Dus dat was niet speciaal meer. Daarna maar een lokale chinees opgezocht, want ook hier runnen ze de supermarkten, net als in Suriname. Daarna ben ik weer naar moi (op z’n Frans) huisje gegaan en wat denk je, daar was het beestje! Ik heb kennis gemaakt mijn grote vriend voor een week, de lokale geadopteerde zwerfhond. Als pup was hij hier aangekomen en eigenlijk nooit meer vertrokken. Zo lief! Ik heb hem uitgebreid geaaid en beloofd dat ik de volgende dag eten voor hem mee zou nemen.

Zo gezegd zo gedaan! Nadat ik overdag naar het zuiden was geweest om potentiele surfstrandjes aan de oostkust te vinden, maar geen surfer te zien hoor… Golfsurfers dan, want kitesurfers waren er wel. Toen ik verder reed over de zandweg… wat denk je? Zand weg! En ging het in 1 keer verder over op asfalt! Zo ging het wel een paar keer, heel bijzonder. Ik zag wat strandhutjes aan het water, dus daar heen gegaan, maar het leek net een spookstad, want er was geen kip te beleven, best wel mooi aan het water… maar helemaal niemand. Moest vast van de locals wezen die dan momenteel aan het werk waren. Later naar Baby beach helemaal in het zuiden gereden en gekeken of ik daar een beetje mooi kon snorkelen. Dat kon wel, maar daar moest ik wel eerst even het bordje voorbij met “geen toegang”. Oké wel bijzonder dat er dan al 10 mensen daar in het water liggen, dat maakt voor mij ook een stuk makkelijker om dat ook te doen. Waarom was er nu geen toegang? Omdat de stroming best wel sterk stond en je daardoor meegesleurd kan worden… naja alleen als je je zwemdiploma nog niet hebt denk ik, want een menig mens kan gewoon peddelen met zijn voeten en prima tegen de stroming in zwemmen, zoals we dat geleerd hebben bij de duikschool! Eerst tegen de stroming in, zodat de terugweg makkelijk is. Het leuke van de stroming was wel dat het water erg helder was en je er goed doorheen kon kijken, er waren veel stenen en daarbij ook veel vissen die lekker er tussendoor zwommen. De stroming was verder niet zo boeiend, want het ging prima en als ik meegenomen zou worden, zou ik toch weer uitkomen bij het kalme water van baby beach, waar het water zo troebel is dat daar snorkelen ook geen mallemoer aan is. Later ging ik nog een rondje rond de baai van baby beach lopen en doordat de wind van oost naar west waait en alle mensen op oost liggen, was het echt een puinhoop in het westen van de baai. Ontzettend veel plastic en troep. Zo zonde dat de natuur vervuild wordt en helemaal dat dit plastic ook verder waait de zee in, zodat de dieren in de zee zich vergissen en denken dat het voedsel is… do the math yourself!
’s Avonds was mijn buddy al op me aan het wachten en ik had hem eten beloofd, dus nadat ik mijn eigen voedsel had klaargemaakt, kreeg hij ook wat kip, rijst en groenten van mij… maar hij at alleen de kip weg! Ook nog kieskeurig, dan ben je ook geen echte zwerfhond! Haha, dat klopt ook, want ik kwam er later achter dat hij gewoon een bak met brokken en water ergens anders had staan.

Volgende dag heb ik even een break genomen, zo druk de week ervoor gehad en ik had zin om films te kijken, in mijn master bedroom! Zo ik heb iets van 4 films gekeken. Heerlijk zo’n tv met zoveel kanalen!

De 4de dag in Aruba ben ik eerst gaan kijken naar een duikschool in de buurt, zodat ik hier kon wrakduiken. Omdat ik alles zo lekker kortdag regel, is het of duurder, of kan het niet meer geregeld worden. Zo ook bij mijn eerste poging, maar gelukkig verwees hij mij door naar een andere duikschool, waar ik vervolgens vriendelijk onthaald ben en de prijs voor 2 duiken ook nog redelijk was inclusief materiaal huur. Direct voor de vrijdag (ik ben echt zo mixt-up nu in dagen, want ik regelde dit op woensdag), maar geregeld dat ik kon duiken naar vliegtuigwrakken en een rif! Vervolgens heb ik nog wat strandjes aan de oostkust bekeken waar de golven echt te gaaf waren, maar zeer onregelmatig. Alleen weer geen golfsurfer te bekennen, maar wel bodyboarders. Dit was misschien ook een idee om te doen. Dan lig je op je plank i.p.v. dat je er op staat. De wegen langs het strand waren wel spannend met mijn toettoet, want ik had echt meer guts met een pick-up die ik meer gewend was, ik hoopte alleen maar dat mijn banden niet lek zouden gaan of ik geen pech onderweg zou krijgen. Maar onderweg zelf nog onbewust de toeristische trekpleisters gezien. Zoals de keienrotsen en het kerkje in het noorden. Het is uiteindelijk allemaal goed gekomen.

De dag daarop ben ik eerst gaan kijken of er nog ergens een bodyboard te huren was, maar dat was helaas niet het geval. Wel ontzettend veel kite en winssurfspullen, stand-up peddel en waterscooters, maar een bodyboard… nee. Vervolgens ben ik naar een strandje gegaan wat bestond uit een bebossing van mangrove bomen en kon je zo via een gat in de bebossing het water in! Super leuk en een bijzondere manier om de zee in te gaan. Hier heb ik een aantal Nederlanders ontmoet, omdat ik toch ergens mijn tas kwijt moest (die wilde ik niet onbeheerd alleen achterlaten, terwijl ik lekker aan het snorkelen zou zijn), heb ik een paar mensen aangesproken die er redelijk betrouwbaar uitzagen, want tja je wordt wel her en der gewaarschuwd dat je niet je spullen onbeheerd in de auto moet achter laten, maar hoe zit dat dan op het strand? Ik ben ik best lang geweest en heb veel gesnorkeld, aan het begin was het nog wat troebel, maar later werd het zicht wel beter en ook ging het dieper (dus meer koraal). Aan het einde van de middag ben ik naar “zeerovers” geweest, een plek waar je je eigen vangst van de dag uitkiest, dat maken ze dan voor je klaar (volgens mij gooien ze alles gewoon in de frituur) en dan is het eten maar! Wel een cool concept en het eten was ook erg lekker, ik heb mijn buikje rond gegeten. Welke plek zie je je eten voordat het is klaargemaakt? Vol ging ik naar huis toe en heb ik weer heerlijk me buddy geaaid, maar daarnaast had ik nog een stok meegenomen (die in de zee dreef, van de mangroven). Hij snuffelde eerst aan de stok maar wilde het niet hebben… Toen dacht ik ohja, dat ding is nog zout, dat is niet goed voor de doggy! Dus vervolgens ben ik gaan douchen met de stok en heb ik hem minder zout gemaakt! Daarna wilde hij er wel mee spelen, jeej! Dus hebben we samen even play fetch gedaan.

De volgende dag was het zover, scuba diving! Waar een gast continue song: “i love diving, scuba diving, i love scubadoobadooba diving”, en bedankt! Nu zit dat liedje voor al meer dan een week in me hoofd! Na overal voor getekend te hebben en me padi-pas (op papier welliswaar) te laten zien en al het materiaal gepast te hebben, werden we in een busje verder gebracht naar de dock, waar we met het boooooootje verder gingen het water op. Hier kregen we nog de groepsindeling en alles uitgelegd wat we moesten weten. Zo konden we van de boot afspringen en richting de boei zwemmen. Hierna konden we rustig afdalen en de instructeur volgen langs het koraal naar wrak 1: een vliegtuigwrak die al redelijk uit elkaar ligt, maar wel coowl om te zien hoe het overgenomen is door alg en koraal. Daarna zwommen we door naar wrak 2: een vliegtuigwrak die nog helemaal intact was! Super gaaf, het lag dan wel iets dieper dan de 18 meter die ik officeel mag, maar een paar metertjes meer maakt ook niet zoveel uit, als ik toch met een hele ervaren groep mee ben en iedereen er relaxt onder is. Ook geen onderwaterpolitie te bekennen, dus eenmaal langs het vliegtuig die in een hoe van 45 graden was gestrand naar beneden te hebben gezwommen, gebruikte we de exit om naar binnen te gaan en door het wrak heen te zwemmen!!! Zooooooooo ontzettend gaaaaf! Er zaten geen stoelen in, behalve in de cockpit! Zo dichtbij ben ik nog nooit bij een cockpit geweest! Wat was dat een enorm gave ervaring! Ben nog even over de vleugel gaan zwemmen en de rear was niet meer op zijn plaats en lag op de vleugel zelf, maar bewoog nog wel heen en weer met de stroming (die er nauwelijks was) mee. Stukkie verder gezwommen en weer omhoog gegaan. Duik 1 zat erop. Daarna naar Harbor reef gevaren, even een pauze ingelast om de stikstof in ons lichaam te laten verminderen, anders konden we minder lang duiken. (om het veilig te houden tegen decompressieziekte).
Vervolgens was duik 2 aan de beurt en zijn we lang een reef gezwommen, waar we een enorme muel eel zagen. Een soort zeeslang, die graag in zijn rotsje zit, maar het is niet aan te raden om dicht bij in de buurt te komen, want als die honger heeft, dan probeert die wel een hapje uit. Verder nog Lion fish gezien en ook een spinnenkrab, super grappig beesje is dat en die kreeg ik nog in mijn hand gedrukt van de begeleider. Zijn pootjes voelen echt grappig aan. Geen turtle gezien, maar wel genoeg vissen en koraal!
In de middag heb ik nog gesnorkeld waar er heel veel zeesterren te lagen zeesterren (oftewel niks beters te doen, dan een beetje liggen). Nog wat Nederlanders ontmoet die oppas speelden voor mijn tas en daarna nog gezellig met ze gepraat, want zoveel menselijk contact had ik nou ook weer niet gehad de afgelopen dagen. Dus dat was wel even fijn om het nu wel te hebben. Nog een laatste avond (maal) met mijn buddy gegeten, gespeeld en geaaid. Had ook nog een koffiekan kapot gegooid (maar gelukkig hoefde ik daar niet extra voor te betalen), niet omdat ik koffie drink, maar omdat ik mieren aan het wegvegen was! 1 grote invasie na het koken!

De volgende ochtend was het weer tijd om verder te gaan! Op naar Curaçao! Groetjes!


PS: wel grappig dat zelfs mensen hier mijn verhaal lezen, want was het verhaal aan het typen op de airport (want goh, ik had een uur vertraging) en in het vliegtuig. Maar op de airport zaten we zo knus tegen elkaar aan en ik zacht steeds een hoofd van een vrouw naar mijn laptop draaien vanuit mijn ooghoek, naja ik hoop dat ze van mijn schrijfstijl genoten heeft :p