Diagnoses

Dag dag lieve mensen,

Al weer 2 week geleden dat ik voor het laatst een verhaaltje heb getypt. hahaha typisch dat het nu alweer afzwakt. Eigenlijk wel logisch als ik bekijk dat ik het op school ook zo druk heb, dan langer blijf plakken tot 14.45 voor de verslaglegging (langer kan niet, omdat we het gebouw worden uitgeschopt, ieder moment kan de beveiliging komen om het alarm erop te zetten, maar dat ik altijd maar de vraag hoe laat het gebeurd en of het gebeurd), thuis eerst even een duik in het zwembad neem of direct onder de douche stap, hapje eten, half in slaap van (SIËSTA!!!) en om tussen 17.00-18.00 uur alweer denken, mwoah ik moet eigenlijk ook wat aan documentatie doen. Maar dan wordt er eerst nog een hapje gegeten en vervolgens is het zo maar weer 20.00 uur. De laatste dagen wel doorgewerkt tot ik in slaap viel met me laptop op schoot, maar dan is het ook alweer 21.30 uur. En het enige moment dat ik juist weer in de flow zit, wordt er een feestje gegeven vooraan het huis... hmmmm

Het is hier nu 16.00 uur smiddags en heb me airco lekker fris op 28 graden staan. Buiten is het 32 graden, met een gevoelstemperatuur van 38 ... LOL Maar de zon laat zich niet meer zien hoor, moet zo dus ook wel weer gaan regenen, want dat heeft het al een paar dagen niet gedaan en dat voor in de regentijd... er klopt iets niet. Het schijnt de afgelopen jaren ook niet meer te kloppen door de klimaatverandering.

Het nadeel van 2 weken niet een blog bij houden, maakt dat ik nu flink veel moet gaan inhalen... maar gelukkig is mijn geheugen als een zeef, dus ik weet vast niet meer zoveel (details) te vertellen.

VORIGE week maandag de laatste dag van februari, was het hier geen voorjaarsvakantie, maar vol aan de bak! De eerste kinderen een diagnose geven. De eerste 2 kinderen met behulp van de juf afgenomen, nadat ik de test nogmaals goed had doorgelezen. Onze begeleider kwam ook langs om mee te kijken, maar verder heb ik niet echt feedback gekregen... Het eerste kind was direct al drama, want daar was niet heel veel uit te halen. Hij maakte moeilijk oogcontact en snapte de bedoeling niet goed, ondanks de vele herhalingen in gebaar en spraak (mondbeeld). Dus dan dan is de test ook direct niet meer betrouwbaar te noemen. Nou is dat het sws al niet genormeerd voor slechthorende en dove kinderen, maar toch. Ik wil wat hebben zodat ze hertest kunnen worden om de progressie te bekijken. Bij dit kind maar eerder afgebroken door verlies van concentratie. Ook is hij gediagnosticeerd met autisme, dus ook niet zo heel gek dat we niet zo ver kwamen en veel moesten herhalen. Hij zat gewoon lekker in zijn eigen wereldje. We hebben hier trouwens 3 kinderen met autisme en 1 kind met een verstandelijke beperking. De rest heeft alleen een gehoorbeperking, maar daarin verschilt het IQ ook weer enorm in. Onder 1 SD, binnen de 68% of boven 1 SD hebben we allemaal hier. Zeer enerverende school dus!
Nou het 2de kind was ook feest hoor, score 0 --> geen respons... Ze bleef maar angstig uit haar ogen kijken en ik had ook het gevoel doordat het kwam dat juf zoveel streng aan het herhalen was en de begeleider ook zat te turen + dat ik er was om de test af te nemen. Veel te veel volwassenen tegenover je, dat zou ik vroeger ook eng hebben gevonden. Dus helaas pindabutter.
Het 3de kind ging gelukkig al beter. Al deed hij mij continu na in zijn gebaren, waar hij speelgoed moest aanwijzen of spelen of iets mee doen, bleef hij mij gewoon napapagaaien, na wat meer herhalingen ging hij ook het speelgoed erbij betrekken, tot mijn grote opluchting.
De kinderen daarna heb ik alleen gedaan en ik dacht achteraf, had ik dat nou bij het 4de kind maar niet gedaan. Hij had ook een diagnose autisme en trok na enkele minuten zijn eigen plan. Liep naar de koffer en pakte er speelgoed uit... Wat ik ook probeerde hij liep steeds weer naar de koffer en ging meespelen, dus heb ik de handdoek in de ring gegooid en ging ik meespelen om te observeren op begrip en productie, dan maar zonder een test. Na verloop van tijd gingen we opruimen en weer terug naar de klas... dat had ik gedacht :O Opruimen ging wel wonderbaarlijk goed, maar eenmaal terug naar de klas kwam hij nog een lokaal tegen waar Chandra aan het testen was, en waar getest wordt = speelgoed!!! Whoop Whoop. ik moest bijna trekken aan het kind, maar dat vond ik zielig en probeerde hem tevergeefs tegen te houden, want hij liep er heen om te kijken. De begeleider zat er ook en hielp mij gelukkig mee (vroeg ik ook om) en trok het kind (nog wel redelijk normaal hoor) wel mee naar de klas. Daarna mocht ik het aller schattigste meisje van de school testen. De kleine prinses was eigenlijk meer vanplan om te spelen, dus helaas ook diagnose onbekend. Wel vanalles aanwijzen waar ze mee wilden spelen, maar luisteren ho maar, zelfs "waar is de pop" nodigde niet eens uit om met de pop te spelen, maar om alles even goed te bekijken. Bij een andere Item wel de pop pakken en de kam om haren te kammen. Ik herken zulk divagedrag ook in een klasgenoot van mij... Het zou een dochter van haar geweest kunnen zijn :P

Maarja dan bespreek je het nog even na en is het zo alweer 12 uur, de school voor de kleuters zit er dan op. Voor mij viel het dan mee om alles te scoren en leeftijdsequivalent uit te rekenen (naja uitrekenen, gewoon in een lijst opzoeken wat pas bij de score). Nog wat verslaglegging enzo en that's it. Zo zag eigenlijk de hele week eruit, maar vorige week donderdag zijn we nog tussendoor naar kinderboekenfestival geweest om dat ook mee te maken en ook een beetje op de kinderen te letten. We waren helaas niet goed geïnstrueerd dat de kids al eerder weg waren gegaan met de bus... dus maar op de fiets gestapt om terug naar huis te fietsen :P en achter ons huis is het terrein van Bouterse en daar achter het soort van jaarbeursterrein. Fiets aan een paal zetten en net toen we het vast hadden, zegt de beste man die al vanaf begin ons bezig zag; "fietsen aan de achterkant graag". Jooowo anders vertel je dat even direct ofzooowwwww. Het was wel een beetje een tegenvaller en extreem druk, er waren wel allemaal standjes, maar je kon ze nooit in 1 dag langs. de kinderen zelf waren er ook niet heel enthousiast over. Ja logisch ook als je doof bent en dat daar helemaal geen rekening mee is gehouden in het vertellen van een verhaal of uitleggen van instructies. Want die moet eerst door de juf 4 keer herhaald worden, voordat de boodschap overkomt en dan nog letter er altijd kinderen niet op. Terug fiets was het leukste voor de kids, want die reden in de bus voorbij. Ik zag het nog wel toen de bus half gepasseerd was, maar Chandra was zich van geen kwaad bewust. Toen we allemaal terug waren op school, kwamen er kinderen ons nadoen hoe we op de fiets zaten, echt geweldig om die mimiek erbij te zien hoe ze het nabootsen :P Typisch gevalletje van je had erbij moeten zijn!

Vorige week dinsdag heb ik het best horende jongetje van de school getest, ik kon het begin gewoon zonder gebaren afnemen. Ik dacht toen nog niet dat het extreem goed was doordat hij ook niet echt spraak hoeft terug te geven, maar deze week heb ik heb ik hem met de schlichting test voor taalproductie getest en proefbehandeld. Tijdens de test, maakte hij nog genoeg articulatiefouten, maar tijdens de behandeling MEN, hij was echt goed. Ik haalde hem op van de klas en moest iemand de weg uitleggen die brandblussers kwam bezorgen (kun je hier ook prima als douche gebruiken als je het warm hebt), zei dat kereltje mij gewoon perfect ja in een verkorte zin: "ja, boven de trap op" ik dacht echt whuuuuuuut. Helemaal verbaasd en enthousiast om zijn woordenschat eens flink uit te breiden. dus pakte ik de mini's van de albertheijn erbij die ik had verzameld van mijn boodschappen in Nederland. Wel jammer dat hier echt goed speelmateriaal mist en juist heel veel kaartjes zijn. Want als ik dat geweten had, had ik allemaal mensen gevraagd om dit speelgoed aan mij mee te geven, zodat ik nu lekker veel speelgoed had om uit te kiezen en dat joch zijn woordenschat uit te breiden. Ik denk echt dat hij heel ver gaat komen en van mij zou hij nu al naar het reguliere onderwijs mogen gaan, want hij wordt gewoon veel te weinig gestimuleerd in de klas om zelf te gaan spreken. Ook zeer opvallend dat hij geen hoorapparatuur draagt. Na navraag staat hij inderdaad op de lijst om er 1 te krijgen, maarja hij zit inmiddels wel al anderhalf jaar hier op school... beetje zonde dan weer. Ik had het vandaag er nog over, hoe jonger het kind hoe beter en sneller het leert!

Gister dus begonnen met proefbehandelingen, gewoon kijken naar wat mogelijk is en hoe het gaat. Ik heb gister wel een leuke duo-behandeling gehad met 2 oudere kinderen, rond de 11 jaar (en dat zit dan in groep 4 hea). We gingen het gebarenkwartet doen, maar ze hadden nog nooit kwartet gespeeld :O :O :O iets wat in Nederland met de paplepel erin wordt gespuugd. Dus ik het spel uitleggen, komt juf erbij die ook mee wilt kijken (dat kon, omdat haar klas leeg is doordat de andere 2 bij Chandra in behandeling waren en 2+2=4, jaa goedzo je kan rekenen en dat is direct de grootte van groep 4), dus haar ook direct mee laten doen. Wel fijn, want zij legde het toch nog een stukje beter uit zodat de kids het beter begrepen. Maar alsnog werden gewoon de kaartjes aan ons gevraagd die ze zelf in de handen hadden :P Dus dat wordt de volgende keer gewoon weer kwartetten zodat ze het spel gewoon leren kennen. Dan kan ik het eventueel aangeven dat ze dat ook kunnen spelen thuis of met vriendjes.

Vandaag had ik ook zo'n interessante behandeling bij een beginnende puber van 12 jaar (groep 3). Ik had kaartjes met éénlettergreperige woorden erop. Die hebben we omgedraaid en moesten om en om 1 pakken en aan elkaar vertellen. Hij verstond het al aardig goed met een DUIDELIJKE ARTICULATIE (hoe mijn oma dat altijd zegt :P), zodat hij het ook goed kon afkijken van mijn mondbeeld! Spreken ging hem ook al goed af, want ik had het woord goed terug gespeld, dat moesten we dan daarna doen vingerspellen wat je hoorde. Met mij verstaan had hij minder moeite dan zelf spreken, want de 2-klanken (eu, au, ui) kon hij zelf niet zo goed maken en werd het een /aa/ of een /ee/, na nader uitleg en een paar keer voor en nadoen ging het al bij veel klanken beter. Ook het stemhebbende van een /b/ en het stemloze van een /p/ heb ik hem laten voelen, door zijn vinger op mijn keel te laten leggen. hetzelfde voor de /z/ en de /s/, wat soms zelfs nog als een /g/ klinkt als hij hem maakt. Ik denk wel dat ik heel goed met hem aan de slag kan, ook met de juiste mondbeelden, zodat hij ook verschil merkt bij zichzelf en het zelf goed kan toepassen.
Ik zit met net te bedenken, dat het echt super handig zou zijn als alle klanken zichtbaar kunnen worden gemaakt met röntgenbeeld en met de luchtstroom en stemgeving erbij aangegeven... hmmm leuk project als zoiets nog niet bestaat voor alle klanken.

Ik heb het echt super naar mijn zin gehad en ook wel druk met de verslagleggingen, maar toch is het allemaal voor een goed doel! Ik vind het maar raar dat hier nog steeds geen vaste logopedist in dienst is, al 2 jaar niet, sinds de vorige (lees: onze begeleider) eruit is gestapt.

Oke ik ben net meegevraagd om wat te drinken en te eten. Dus ik ga nu er vandoor en dan hoef ik alleen nog van mijzelf te typen over afgelopen weekend. wat ook zeer leuk was :D
duzzzzz, dit was meer dan alleen maar wat eten en drinken, want eenmaal toen we bij Bar-zuid zaten (waar ik heerlijke saté heb gegeten, al heb ik ook een stukje pizza gehad, wat echt super lekker was) kreeg ik de vraag of ik naar een huisfeest mee zou willen, waar Neef entertainment kwam draaien :P dus rond half 10 die kant op, was echt 3 straten verderop, da lopen we dat wel. Was goed te doen, want de wegen waren druk, alleen de straat waar we moesten zijn was niet zo druk en we zijn gewaarschuwd dat je svonds eigenlijk niet meer over straat moet gaan. Maar hebben ook informatie mee gekregen dat het veiliger is dan Amsterdam. Helemaal veilig bij het feest aangekomen, doet de muziek het niet door stroomuitval :P Na een half uur wel weer gefixt. Hun tuin was groot joh! kun er gewoon 11 tegen 11 voetballen als je wilde en nog had je ruimte over. Wel enorm gezellig want naar mate je meer op stap gaat hier, ga je steeds meer mensen kennen en ook herkennen :P Nog op mijn manier soort van salsa geprobeerd, wat aardig lukte al zeg ik het zelf, misschien zag het er ook niet uit, maar ik deed een soort Coblenzer oefening waarbij je moest inbeelden dat je de persoon was, dus beelde ik mij in dat ik zo'n salsadanser was en ik moet zeggen, dat helpt toch wel mee.
Omdat ik zo knap aan het dansen was, kreeg ik een bandje waarbij ik aan het einde van het feest een gratis lift kreeg naar een discotheek waar we verder konden feesten (waar een hele enge dude rondliep met lange nagels). Vervoer met de BOEMbus! dat is een open bus me harde muziek, die dan de straten afrijdt. Alleen was de afstand die afgelegd moest worden ook makkelijk te voet te doen :P Dus na 1 liedje waren we al op de plek van bestemming. Chandra ook meegesmokkeld omdat zij geen bandje had gekregen, blijkbaar moet je net zo uitbundig dansen als dat ik deed. Maar als het hier gecheckt wordt, dan wordt het maar half gecheckt, wilde prima! tussen 4 en 5 was ik weer thuis en om 7 uur weer wakker, alsof het een standaard interne koekoeksklok is, want eenmaal wakker kom ik niet echt meer in slaap.

Afgelopen weekend. Zaterdag eerst zelf naar de binnenstad om te kijken naar kleding. Doel = lange broek, want daar heb ik maar 2 van en 1 heeft hippe moderne scheuren erin, alleen dat wordt hier minder op prijs gesteld. De kinderen hebben hun vaste outfit geruit overhemd (groen en wit) met korte mouwen (is bij de oudere kinderen een blauw overhemd) met een blauwe spijkerbroek. De leraren hebben zelf keuze, maar zolang de kleding tot onder de knie gaat en over de schouders. Ik kreeg ook al een subtiele hint van een leraar waar ik broeken kon gaan halen. Doel is helaas nog niet bereikt (hij was ook niet SMART genoeg denk ik) en in de middag had ik afgesproken met Lotte, die woont hier voor onbepaalde tijd en werkt voor een winkelketen in de branding (op z'n Engels) we gingen eerst naar de markt hier en vervolgens wat eten elders, om daarna wat spulletjes voor haar nieuwe huis te fixen. Daarna naar huis gegaan om vervolgens toch naar Lotte haar nieuwe huis gegaan, want ik had haar pompelmoes in mijn tas gestopt, zodat ik ook wat kon dragen, maarja dat vergeet je dan, en helemaal als je vooraf nog zegt dat we het niet moeten vergeten. Pompelmoes-bezorgservice-aan-huis en haar nieuwe crib bekeken.
Ik heb het ietst beter voor elkaar vind ik, want voor hetzelfde bedrag heb ik wel alles luxer (minder groot) en een schoonmaakster rond en in huis (mits de sleutel nu wordt nagemaakt :P) maar ik kwam laatst thuis en me bed was netjes opgemaakt en al me spullen bij elkaar gelegd en mijn kleren netjes opgevouwen die eerst nog verstoppertje met elkaar speelden. super chill!!

Zondag is een verhaal apart, want we hebben een dikke fietstocht gehouden, waar we de hele dag mee zoet waren. Eerst een super lang stuk naar het noorden van Paramaribo gefietst, vanaf daar ging het pondje naar de overkant van de rivier. Halverwege dat stuk hadden wij al zadelpijn :P eenmaal voor 10 SRD Per Persoon naar de overkant gebracht en toen konden we doorfietsen naar fort Nieuw Amsterdam, want we wilden ook nog wel even de toerist uithangen. Wat we niet wisten, was dat er een Heritage festival bezig was. Een kleinschalig festival met eten, soort jaarmarkkraampjes (wel 5 a 6) en een podium waar allemaal dans en muziek van de verschillende bevolkingsgroepen te zien was. Voordat ze begonnen liepen ze al een uur uit.. typisch. Dus wij zijn erg lang op het festival blijven plakken.
Vervolgens toch maar verder gefietst richting Mariënburg, om met een pondje over te steken (andere rivier) zo konden we door naar Frederiksdorp, dat schijnt de best bewaarde plantage te zijn (stelde in onze ogen niet heel veel voor), wat omgebouwd was tot hostel. Best wel cool om te zien en om het verhaal te horen vanaf de andere kant, wat voor goeds de slavernij heeft gebracht. Ookal waren ze niet vrij, ze hadden eten, drinken en werden verzorgd als ze ziek waren (tja je wilt dat er gewerkt moet worden, dan moeten de facetten wel aanwezig zijn om te kunnen werken). De man die het verhaal vertelde zei dat ze het beter hadden dan in Noord-Amerika, waar iedereen vrij was. Hij zei ook dat hij blij was om Surinamer te zijn, want waar zijn voorouderen vandaan komen is het momenteel slechter gesteld. Hebben we ook nog een wijze les geleerd.
Puur op het geluk, wanneer we weer de reis terug wilde maken, riep er een bootsman naar mij waar gaan jullie heen, dus we raakte even aan de klets met onze plannen. Zei de beste man, dat we met hem mee konden voor 20 pp, waar we de eerste boot hadden genomen. chill dat scheelt een enorme fietstocht! Dus dat maar gedaan, want het was ook al ergens tussen 4 a 5 uur en om 7 wordt het hier donker. Na een gezellige boottocht van een half uurtje en een visitekaartje rijken, konden we relaxt met zere kont terug fietsen, ohja onderweg terug naar huis nog even onze tickets uitprinten want we moesten afgelopen maandag naar de vreemdelingedienst om onze kaart te verlengen! EN het is gelukt :D diagnose: we kunnen tot 10 mei hier blijven, maar ik ben toch 7 al weg op naar Curacacau. Voor 3 week heerlijke zon zee strand en zien wat ik nog voor natuur kan zien, koraal en schildpadden staan wel op het lijstje.

naja dit was hem weer denk ik zo, ik vind het weer lang genoeg en ik zie het wel weer wanneer ik de volgende post.
Altijd leuk om reactie te lezen! Mochten er tips of adviezen zijn over behandeling/diagnostiek omtrent dove en slechthorende kinderen, dan hoor ik het ook graag :D bvd

Groetjesssssssssssssss